در این مدل، ممکن است گسیختگی رخ ندهد، اما سازه به دلیل وقوع جابجاییهای قابلتوجه در قسمت دیواره خود، حالت ایمن خود را حفظ نخواهد کرد. میزان جابجاییهایی که در سطح دیواره رخ میدهد، بسیار حائز اهمیت است و نباید از مقدار معینی تجاوز کند.
قبل از اجرای نیلینگ باید آزمایشهای خاک برای تعیین نوع خاک، ظرفیت باربری و لایههای خاک زیرین توسط گمانهزنی انجام شود.
فشارهای بیشتر میتواند تغییر در بافت خاک و وقوع نشستهای احتمالی در سازههای مجاور را به همراه داشته باشد.
در جاهایی که تراز آبهای زیرزمینی بالا بوده، احتمال بالا آمدن آنها و یا امکان ورود آب به خاک از هر طریقی مثل برف و باران وجود داشته باشد، پیش از مش گذاری و اجرای شاتکریت نیاز به تعبیه سیستم زهکشی توسط نوارهای زهکش یا زهکشهای لولهای عمقی است.
تغییر در طرح: در صورتی که با توجه به شرایط، طراحی ها انجام شده پاسخگو نباشد، اطلاعات حاصل از ابزار بندی در فاز های اولیه پروژه نیاز به ایجاد تغییرات در طراحی را مشخص کند.
با ادامه حفاری در مرحله دوم، سطح احتمالی لغزش از قسمت تحتانی فاز دوم حفاری عبور می نماید. با اجرای شاتکریت مرحله بعد، لایه شاتکریت اجرا شده با شاتکریت مرحله اول یکپارچه شده و جابجاییهای بعدی موجب انتقال بارهای بیشتر به میخهای ردیف و تولید تنش در میخ خاکهای ردیف دوم میشود.
لایهها و میان لایههایی که در مطالعات ژئوتکنیک گزارش نشده،
نیلینگ یا میخکوبی خاک روش جدیدی است که به دلیل اقتصادی بودن و مزایای منحصربفرد خود، به عنوان راهحل بسیار مناسبی در موارد مختلف از جمله پایدارسازی شیب ها، شیروانی ها، ترانشه ها، افزایش ظرفیت باربری و محدود کردن تغییر شکل ها با ایجاد حداقل دستخوردگی در وضعیت طبیعی زمین کاربردهای فراوانی دارد. استفاده از روش نیلینگ ، طی دو دهه اخیر در اکثر کشورهای پیشرفته و در حال توسعه جهت پایدارسـازی گودبرداری ها و همچنین پایدارسازی شیب های طبـیعی کاربرد وسیعی پیدا کرده است.
نیلینگ یا میخکوبی یکی از رایجترین و بهترین روشهای نگهدارنده برای جلوگیری از ریزش دیوارهها در محل گودبرداریها و … است و در مقایسه با روشهایی همچون انکراژ، اجرای شمع، سپر کوبی، سازه نگهبان مزیتهای متعددی دارند.
در این مرحله باید حفاری چاهکها انجام شود بهگونهای که گمانهها یا چاهکها بهصورت افقی و مایل و همچنین به کمک دستگاههای حفاری مخصوص، در سطوح شیبدار و نیلینگ چیست دیوارههای محل گودبرداری ایجاد خواهند شد.
در این روش میخها به وسیله پیش تنیده شدن، به صورت بالقوه، فعال هستند و میتوانند بدون اینکه توده خاک جابجا شود، از فروریزی گود جلوگیری نمایند.
بنابراین، امکان پایداری آنها به صورت قائم یا نزدیک به قائم بسیار کم و مشکل است.
ازآنجاییکه نیلینگ در سطح آب زیرزمینی امکانپذیر نیست ابتدا باید آب موجود در خاک را از طریق زهکشی تخلیه کرد.
مهندسان در آلمان و فرانسه توانستند این روش را توسعه داده و در صنایع مختلف از آن بهرهمند شوند.